تلسکوپ چیست

تلسکوپ بازتابنده که از آینه برای جمع آوری و تمرکز نور استفاده می کند، طی چند دهه از نخستین تلسکوپ بازتابش اختراع شد. در قرن بیستم، بسیاری از انواع جدید تلسکوپ اختراع شد، از جمله تلسکوپ های رادیویی در دهه 1930 و تلسکوپ های مادون قرمز در دهه 1960. واژه تلسکوپ اکنون به طیف گسترده ای از ابزارهایی که قادر به تشخیص مناطق مختلف طیف الکترومغناطیسی است و در برخی موارد دیگر انواع آشکارسازها اشاره دارد.واژه تلسکوپ (از یونان باستان τῆλε، تل “دور” و σκοπεῖν، “دیدن دیدن یا دیدن”؛ τηλεσκόπος، تلسکوپ “دور مشاهده”) در سال 1611 توسط ریاضیدان یونان جیووانی Demisiani برای یکی از Galileo Galilei ابزار ارائه شده در مهمانی در Accademia دئی Lincei. [2] [3] در مسنجر درخشان، گالیله اصطلاح perspicillum را استفاده کرد.
تاریخ
مقاله اصلی: تاریخچه تلسکوپ
گنبد “پیاز” در رصدخانه سلطنتی، گرینویچ مسکن یک تلسکوپ refracting 28 اینچ با بخش باقی مانده از قطر 120 سانتیمتر (47 اینچ) ویلیام هرشل، منعکس کننده تلسکوپ (به نام “تلسکوپ 40 فوت” به دلیل فاصله کانونی آن) در پیش زمینه

اولین رکورد موجود در یک تلسکوپ 1608 ثبت اختراع بود که توسط سازنده نمایشگر میدلبرگ هانس لیپراشای برای یک تلسکوپ refracting شد [4]. مخترع واقعی ناشناخته اما کلمه آن را از طریق اروپا پخش شده است. گالیله در مورد آن شنیده و، در سال 1609، نسخه شخصی خود را ساخته و مشاهدات تلسکوپی اشیاء آسمانی خود را ساخته است. [5] [6]

ایده که عنصر هدف یا نور جمع آوری می تواند به جای یک لنز یک آینه باشد، در مدت کوتاهی پس از اختراع تلسکوپ refracting مورد بررسی قرار گرفت. [7] مزایای بالقوه استفاده از آینه های پارابولیك – كاهش ابعاد كروي و عدم انحراف كروماتيك – منجر به طرح هاي پيشنهادي و چندين تلاش براي ساخت تلسكوپ هاي بازتابنده شد. [8] در سال 1668، ایساک نیوتن نخستین تلسکوپ بازتابنده عملی را ساخت، که اکنون نامی از آن، بازتابنده نیوتنی است.

اختراع لنز آكروماتيك در سال 1733 تصحيح شديد رنگهاي موجود در لنز ساده را انجام داد و ساخت تلسكوپهاي كوتاه تر و كاربردي تركش را فعال كرد. بازتاب تلسکوپها، هرچند محدود به مشکالت رنگی در بازتاب دهنده ها، از استفاده از آینه های فلزی که در طول قرن 18 و اوائل قرن نوزدهم استفاده می کردند، مشکلی نداشت، مشکلاتی که از طریق معرفی آینه شیشه ای با پوشش نقره ای 1857، [9] و آینه های آلومینیوم در سال 1932. [10] حداکثر اندازه اندازه فیزیکی برای تلسکوپ رفرنس حدود 1 متر (40 اینچ) است، که اکثریت قریب به اتفاق از بزرگترین تلسکوپ های تحقیق نوری که از قرن بیستم ساخته شده اند بازتابنده بوده است. بزرگترین تلسکوپ بازتابنده در حال حاضر اهداف بزرگتر از 10 متر (33 فوت) دارد و کار بر روی چندین طرح 30 تا 40 متر صورت می گیرد.

قرن بیستم نیز توسعه تلسکوپ هایی که در طیف وسیعی از طول موج ها از رادیو به اشعه گاما کار می کرد، دیده می شد. اولین تلسکوپ رادیویی ساخته شده در سال 1937 بود. از آن به بعد، انواع وسیعی از دستگاه های نجومی پیچیده توسعه یافته است.
انواع
مونتاژ آینه اولیه تلسکوپ فضایی جیمز وب که در حال ساخت است. این یک آینه تقسیم شده و با طلا پوشیده شده است تا منعکس کننده (نور نارنجی) نور مرئی از طریق مادون قرمز نزدیک مادون قرمز به نیمه مادون قرمز

نام “تلسکوپ” طیف وسیعی از ابزار را پوشش می دهد. بیشتر تشخیص تابش الکترومغناطیسی است، اما تفاوت های عمده ای در نحوه اختراع در جمع آوری نور (تابش الکترومغناطیسی) در باند فرکانس های مختلف وجود دارد.

تلسکوپ ها می توانند بر اساس طول موج های نور شناسایی شده طبقه بندی شوند:

تلسکوپ اشعه ایکس، با استفاده از طول موج کوتاه تر از نور ماوراء بنفش
تلسکوپ های نورفشانی با استفاده از طول موج کوتاه تر از نور مرئی
تلسکوپ های نوری، با استفاده از نور مرئی
تلسکوپ های مادون قرمز، با استفاده از طول موج های طولانی تر از نور مرئی
تلسکوپ های زیرمیلیمتر، با استفاده از طول موج های مایکروویو که از inf