جدول تناوبی ، همچنین به عنوان جدول تناوبی عناصر شناخته شده است ، یک نمایش جدولی از عناصر شیمیایی است که توسط عدد اتمی ، پیکربندی الکترون و خواص شیمیایی تکراری مرتب شده است . ساختار جدول، روند دوره ای را نشان می دهد. هفت ردیف از جدول، به نام دوره ها ، به طور کلی فلزات در سمت چپ و غیر فلزات در سمت راست دارند. ستون ها، گروه های نامیده می شوند ، حاوی عناصر با رفتار شیمیایی مشابه هستند. شش گروه نام و شماره تعیین شده را قبول کرده اند: به عنوان مثال، گروه 17 عناصر هالوژن هستند ؛ و گروه 18 گازهای نجیب هستند . همچنین چهار میدان مستطیلی ساده و یا بلوک های مرتبط با پر کردن اوربیتال های مختلف اتمی را نمایش می دهد .
سازماندهی جدول تناوبی می تواند برای ایجاد روابط بین خواص عناصر مختلف، و همچنین برای پیش بینی خواص شیمیایی و رفتارهای عناصر ناشناخته یا تازه ساخته شده استفاده شود. شیمیدان روسی دیمیتری مندلیف نخستین جدول تناوبی قابل تشخیص را در سال 1869 منتشر کرد، عمدتا برای نشان دادن روند دوره ای عناصر شناخته شده آن است. او همچنین برخی خواص عناصر ناشناس را پیش بینی کرد که انتظار می رفت شکاف در جدول را پر کنند. بیشتر پیش بینی هایش صحت دارد. ایده مندیلوف به آرامی گسترش یافته و با کشف یا ترکیب بیشتر عناصر جدید و توسعه مدل های نظری جدید برای توضیح رفتار شیمیایی بهبود یافته است. جدول مدرن در حال حاضر یک چارچوب مفید برای تجزیه و تحلیل واکنش های شیمیایی فراهم می کند و همچنان به طور گسترده در شیمی ، فیزیک هسته ای و سایر علوم کاربرد دارد.
عناصر از اعداد اتمی 1 ( هیدروژن ) تا 118 ( oganesson ) کشف شده یا سنتز شده اند و هفت ردیف کامل از جدول تناوبی کامل شده اند. [1] [2] اولین عنصر 94 همه به طور طبیعی رخ می دهد، هرچند که بعضی از آنها تنها در مقادیر ردیابی یافت می شوند و تعداد کمی در طبیعت تنها پس از اولین سنتز کشف شدند. [n 1] عناصر 95 تا 118 تنها در آزمایشگاه ها یا راکتورهای هسته ای ساخته شده اند . [3] سنتز عناصر دارای عدد اتمی بالاتری در حال حاضر دنبال می شود: این عناصر ردیف هشتم را آغاز می کنند و کار نظری انجام شده است تا پیشنهادات احتمالی برای این فرمت را انجام دهد. تعداد زیادی از رادیونوکلئید های مصنوعی عناصر طبیعی نیز در آزمایشگاه ها تولید شده اند.