تقویت کننده کم نویز (LNA) نوعی تقویت کننده الکترونیکی است که سیگنال بسیار کم توان را بدون کاهش قابل توجهی نسبت سیگنال به نویز آن تقویت می کند. در گیرنده های رادیویی، گیرنده های ماهواره ای و سایر مدارهای الکترونیکی که نیاز به تقویت نویز کم دارند استفاده می شود.
یک LNA طوری طراحی شده است که نویز بسیار کمی داشته باشد، یعنی مقدار نویزی که به سیگنال اضافه می کند. LNA ها معمولاً با استفاده از ترانزیستورهای اثر میدانی (FET) یا ترانزیستورهای پیوند دوقطبی (BJT) ساخته می شوند. این دستگاه ها به دلیل ویژگی های کم نویز و توانایی آنها در تقویت سیگنال ها با طیف وسیعی از فرکانس ها انتخاب شده اند.
طراحی یک LNA مبادله ای بین رقم نویز، بهره، خطی بودن و مصرف انرژی است. برای حفظ نسبت سیگنال به نویز سیگنال ورودی، یک LNA باید دارای نویز کم باشد. همچنین باید بهره بالایی داشته باشد تا سیگنال را به اندازه کافی تقویت کند. علاوه بر این، LNA باید خطی خوبی داشته باشد تا اعوجاج سیگنال تقویت شده را به حداقل برساند. در نهایت باید مصرف برق پایینی داشته باشد تا اتلاف برق به حداقل برسد. استفاده از LNA در سیستم های ارتباطی، از جمله تلفن های همراه، گیرنده های ماهواره ای و شبکه های محلی بی سیم (WLAN) گسترده است.
آنها همچنین در تصویربرداری پزشکی و سایر کاربردهای علمی استفاده می شوند. به منظور کاهش رقم نویز یک LNA، می توان از چندین تکنیک استفاده کرد. اینها شامل استفاده از ترانزیستورهای کم نویز، استفاده از مدارهای بازخورد و استفاده از محافظ و فیلتر است. استفاده از این تکنیک ها می تواند به کاهش نویز یک LNA به کمتر از 1 دسی بل کمک کند.