در عکاسی، دیافراگم در یک لنز قرار دارد که اجازه می دهد نور به دوربین شما برسد. مقدار نوری را که دوربین شما ذخیره می‌کند، با ترکیبی از طول شاتر و بزرگی روزنه اندازه گیری می‌شود که اجازه می دهد نور از طریق آن دیافراگم عبور کند. دیافراگم در F-Stop اندازه گیری می‌شود. تعداد هر اف استپ برابر است با فاصله کانونی لنز تقسیم بر قطر دیافراگم. بنابراین برای مثال، یک لنز 50 میلیمتری با f/2.0، دارای قطر دیافراگم 25 میلمیتری می باشد و یا لنز 100 میلیمتری با f/2.0 دارای قطر دیافراگم 50 میلیمتری است.
در هر لنزی که استفاده می کنید، f/2.0 بدون توجه به قانون مربع معکوس و کاهش زمینه دید لنز در طول فاصله کانونی، نوردهی، سرعت شاتر و ISO مشابهی تولید می‌کند. یک لنز بلند، بیشتر نور را از یک ناحیه کوچکتر جمع آوری می‌کند. در حالی که یک لنز کوتاه تر، نور کمتری را از یک ناحیه بزرگ تر جمع آوری می‌کند. نتیجه آن است که هر دو لنز به یک اندازه نور را جمع آوری می کنند.
انتقال نور در لنز
لنزها نمی توانند نور را به طور کامل انتقال دهند و عناصر مختلف لنز، بر روی نوری که می گذرد، تاثیر می گذارند. یکی از این تاثیرات کاهش نور می باشد.به طور میانگین 10 تا 40 درصد نوری را که دریافت می کنند، از لنز عبور نمی دهند. (نور را می شکنند و یا هدر می دهند). این بدان معنی است که آن ها تنها 60 تا 90 درصد نوری را که عناصر جلو می گیرند، منتقل می‌کند.
.ua0bd371b207bda862817404520091354 { padding:0px; margin: 0; padding-top:1em!important; padding-bottom:1em!important; width:100%; display: block; font-weight:bold; background-color:#eaeaea; border:0!important; border-left:4px solid #34495E!important; box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -moz-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -o-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -webkit-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); text-decoration:none; } .ua0bd371b207bda862817404520091354:active, .ua0bd371b207bda862817404520091354:hover { opacity: 1; transition: opacity 250ms; webkit-transition: opacity 250ms; text-decoration:none; } .ua0bd371b207bda862817404520091354 { transition: background-color 250ms; webkit-transition: background-color 250ms; opacity: 1; transition: opacity 250ms; webkit-transition: opacity 250ms; } .ua0bd371b207bda862817404520091354 .ctaText { font-weight:bold; color:inherit; text-decoration:none; font-size: 16px; } .ua0bd371b207bda862817404520091354 .postTitle { color:#000000; text-decoration: underline!important; font-size: 16px; } .ua0bd371b207bda862817404520091354:hover .postTitle { text-decoration: underline!important; }
در واقع این همان چیزی است که لنزهای مختلف می توانند میزان متفاوت نور را از طریق آن انتقال دهند. یک لنز 50 میلیمتری با f/2.0ممکن است دارای 70 درصد انتقال نور باشد. در حالی که یک لنز 100 میلیمتری f/2.0 ممکن است 80 درصد انتقال نور داشته باشد. پس این بدان معنی است که اگر از لنز 100 میلیمتری استفاده می کنید، نور بیشتری از حسگر دوربینتان وارد می‌شود. در نتیجه عکس یا ویدیو را با وضوح بیشتری خواهید دید.
T-Stop چیست
یک T-Stop ترکیبی از F-Stop و مقدار انتقال نور از یک لنز می باشد. مقدار T-Stop برابراست با مقدار F-Stop تقسیم بر جذر انتقال لنز. بیایید از این دو لنز ساختگی بیشتر بدانیم.
- لنز 50 میلیمتری f/2.0 با لنزهایی که انتقال 70 درصدی دارند، تقریبا دارای T-Stop 4 می باشند. (2.0/√0.7=2.39)
- لنز100 میلیمتری f/2.0 با لنزهایی که انتقال 80 درصدی دارند، تقریبا دارای T-Stop 24 می باشند. (2.0/√0.8=2.236)
با اینکه دو لنز متفاوت با اف استپ مشابه، ممکن است اندکی نوردهی متفاوتی داشته باشند، اما همان دو لنز با تی استپ مشابه این گونه نیستند. پس چرا این اتفاق می افتد؟
برای عکاسی، T-Stop اهمیت چندانی ندارد. تفاوت میزان نوردهی در هر دو لنز را می توان به صورت دستی در هر عکس تغییر داد. یا حتی قابلیت AutoExposure در برخی دوربین ها، در مدت زمانی کوتاه، این تفاوت را حل می‌کند.
.ufa81f8545b465882d28278b089a5930d { padding:0px; margin: 0; padding-top:1em!important; padding-bottom:1em!important; width:100%; display: block; font-weight:bold; background-color:#eaeaea; border:0!important; border-left:4px solid #34495E!important; box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -moz-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -o-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); -webkit-box-shadow: 0 1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.17); text-decoration:none; } .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d:active, .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d:hover { opacity: 1; transition: opacity 250ms; webkit-transition: opacity 250ms; text-decoration:none; } .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d { transition: background-color 250ms; webkit-transition: background-color 250ms; opacity: 1; transition: opacity 250ms; webkit-transition: opacity 250ms; } .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d .ctaText { font-weight:bold; color:inherit; text-decoration:none; font-size: 16px; } .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d .postTitle { color:#000000; text-decoration: underline!important; font-size: 16px; } .ufa81f8545b465882d28278b089a5930d:hover .postTitle { text-decoration: underline!important; }
با این حال برای فیلمبرداری، اهمیت T-Stop متفاوت می باشد. در فیلمبرداری، انعطاف پذیری سرعت شاتر، بسیار بیشتر از عکاسی (چگونه عکس هایی بدون Noise بگیریم ) اهمیت دارد. در هنگام فیلمبرداری، باید در مورد میزان نهایی فریم ویدیو دقت کنید. پس نمی توان برای کنترل نوردهی، به سرعت شاتر اتکا کرد. در عکاسی، این که سرعت شاتر 1/60 بر ثانیه یا 1/90 بر ثانیه باشد، اهمیتی ندارد. اما در فیلمبرداری یک تغییر کوچک، می تواند نتایج فیلم را بر هم بزند. همچنین هنگامی که فیلمبرداری می کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که لنز ها را تغییر دهید.
برای یکپارچگی میزان انتقال بین دو لنز، باید تا جایی که می توانید، نوردهی را برای دو لنز، متشابه کنید.
پیدا کردن مقدار T-Stop لنز ها
لنز هایی که برای فیلم برداری تهیه می شوند، به جای F-Stop از T-Stop استفاده می کنند. این بدان معنا نیست که نمی توان از لنز های عکاسی برای فیلمبرداری استفاده کرد. اما بدین معنی است که برای دقت و کارایی بیشتر فیلم برداری، باید از لنز های T-Stop استفاده کنید.
DxOMark شرکتی است که تقریبا هر لنز تولید شده ای را آزمایش می‌کند. یکی از عواملی که آزمایش می کنند، میزان انتقال لنز است. به وب سایت DxOMark بروید و لنزی را که می خواهید، انتخاب کنید. پیشنهاد ما برای فیلمبرداران تازه کار، دوربین Canon و طول لنز 50 میلی متر و f/1.8 است که بسیار محبوب است