متغیر یک نام داده شده به یک منطقه ذخیره سازی است که برای ذخیره مقادیر انواع داده های مختلف استفاده می شود. هر متغیر در C # نیاز به یک نوع خاص دارد که اندازه و طرح حافظه متغیر را تعیین می کند.

به عنوان مثال، یک متغیر می تواند از نوع String باشد، به این معنی که آن را برای ذخیره یک مقدار رشته استفاده می شود. براساس نوع داده، عملیات خاص می تواند بر روی متغیر انجام شود.

به عنوان مثال، اگر یک متغیر Integer داشته باشیم، سپس عملیات مانند اضافه کردن و تفریق بر روی متغیر انجام می شود. می توان متغیرهای متعدد را در یک برنامه اعلام کرد.

بیایید به یک مثال سریع از اعلام چند متغیر از انواع داده ها نگاه کنیم.

در مثال ما دو متغیر را تعریف می کنیم، یکی از نوع ‘string’ و دیگری از نوع ‘Integer’. سپس مقادیر این متغیرها را به کنسول نمایش خواهیم داد. برای هر مثال، ما فقط تابع اصلی را در فایل program.cs ما تغییر خواهیم داد.

  با استفاده از سیستم؛
 با استفاده از System.Collections.Generic؛
 با استفاده از System.Linq؛
 با استفاده از System.Text؛
 با استفاده از System.Threading.Tasks؛
 نام فضایی DemoApplication
 {
  برنامه کلاس 
  {
   خالی استاتیک Main (string [] args) 
   {
    پیغام String = "ارزش است"؛
    Int32 val = 30؛
   
    Console.Write (پیام + val)؛
    Console.ReadKey ()؛
   }
  }
 }

توضیح کد

1. یک متغیر از نوع داده String اعلام شده است. نام متغیر ‘پیام’ است. مقدار متغیر “ارزش” است.
2. یک متغیر از نوع داده Integer (Int32) اعلام شده است. نام متغیر ‘val’ است. مقدار متغیر 30 است.
3. در نهایت بیانیه Console.write برای خروجی هر دو مقدار متغیر String و Integer استفاده می شود.

اگر کد بالا به درستی وارد شده و برنامه با موفقیت اجرا شود، خروجی زیر نمایش داده می شود.

خروجی

از خروجی، می توانید ببینید که مقادیر هر دو متغیر رشته و عدد صحیح به کنسول نمایش داده می شود.

اپراتورها برای انجام عملیات روی مقادیر انواع داده ها مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، برای انجام 2 عدد، عملگر + استفاده می شود.

بیایید جدول اپراتورهای موجود برای انواع مختلف داده را ببینیم

اپراتورهای C #

اپراتورهای ریاضی

این اپراتورها برای انجام عملیات ریاضی بر روی اعداد استفاده می شود. در زیر فهرست اپراتورهای موجود در C # است.

اپراتور	شرح
+	دو اپندر را اضافه می کند
–	عملگر دوم را از اول تعریف می کند
*	هر دو اپندر را چند برابر کنید
/	تقسیم عددی را با عددی متراکم میکند
٪	اپراتور ماژول و باقیمانده بعد از تقسیم عدد صحیح
++	اپراتور افزایش می دهد مقدار یک عدد صحیح را افزایش می دهد
–	اپراتور Decrement یک مقدار عدد صحیح را کاهش می دهد

اپراتورهای ارتباطی

این اپراتورها برای انجام عملیات ارتباطی بر روی اعداد استفاده می شوند. در زیر لیستی از اپراتورهای ارتباطی موجود در C # وجود دارد.

اپراتور	شرح
==	اگر مقادیر دو operende برابر یا نباشد چک کنید اگر بله، وضعیت درست می شود.
! =	اگر مقادیر دو operands برابر یا نباشد، اگر مقادیر برابر نیستند، بررسی می شود که شرط درست می شود.
>	اگر مقدار operand چپ بیشتر از مقدار عملگر راست باشد، بررسی می شود، اگر بله، وضعیت درست می شود.
<	اگر مقدار operand چپ کمتر از مقدار عمق سمت راست باشد، بررسی می شود، اگر بله، وضعیت درست می شود.
> =	اگر مقدار عمق سمت چپ بیشتر از مقدار مقادیر راست یا برابر آن باشد، اگر بله، وضعیت درست می شود، بررسی می کند.
<=	چک کنید که آیا مقدار operand چپ کمتر از مقدار مقادیر راست یا برابر آن است یا خیر، اگر بله، وضعیت درست می شود.

اپراتورهای منطقی

اینها اپراتورهای مورد استفاده برای انجام عملیات منطقی بر روی مقادیر هستند. در زیر فهرست اپراتورهای موجود در C # است.

اپراتور	شرح
&&	این منطق و اپراتور است. اگر هر دو operands درست باشند، شرط درست می شود.
||	این اپراتور Logical OR است. اگر هر کدام از operands درست باشند، شرط درست می شود.
!	این اپراتور Logical NOT است.

بیایید به یک مثال سریع از نحوه استفاده از اپراتورها در .Net نگاه کنیم.

در مثال ما 2 متغیر Integer و یک متغیر بولی را تعریف می کنیم. سپس عملیات زیر را انجام خواهیم داد

  با استفاده از سیستم؛
 با استفاده از System.Collections.Generic؛
 با استفاده از System.Linq؛
 با استفاده از System.Text؛
 با استفاده از System.Threading.Tasks؛
 نام فضایی DemoApplication
 {
  برنامه کلاس 
  {
   خالی استاتیک Main (string [] args) 
   {
    Int32 val1 = 10، val2 = 20؛
    bool status = true؛
   
    Console.WriteLine (val1 + val2)؛
    Console.WriteLine (val1 <val2)؛
    Console.WriteLine (! (وضعیت))؛
    Console.ReadKey ()؛
   }
  }
 }

توضیح کد

1. دو متغیر عدد صحیح تعریف می شود، یکی از آنها val1 و دیگری val2 است. این ها برای نمایش عملیات ارتباطی و حساب کاربری مورد استفاده قرار می گیرند. یک متغیر بولی برای نمایش عملیات منطقی تعریف شده است.
2. یک مثال از عملیات محاسباتی نشان داده شده است که اپراتور اضافه در val1 و val2 انجام شده است. نتیجه به کنسول نوشته شده است.
3. یک مثال از عملیات ارتباطی نشان داده شده است که در آن کمتر از اپراتور در val1 و val2 انجام می شود. نتیجه به کنسول نوشته شده است.
4. یک مثال از عملیات منطقی نشان داده شده است که در آن اپراتور منطقی (!) به متغیر وضعیت اعمال می شود. عملگر منطقی NOT مقدار فعلی هر مقدار بولی را تغییر می دهد.بنابراين اگر مقدار بولي ‘true’ باشد، منطقي NOT مقدار ‘false’ را برمي گرداند و برعکس. در مورد ما از آنجا که مقدار متغیر وضعیت درست است، نتیجه “false” را نشان می دهد. نتیجه به کنسول نوشته شده است.

اگر کد بالا به درستی وارد شده و برنامه با موفقیت اجرا شود، خروجی نمایش داده خواهد شد.

خروجی