اولین روش برای توسعه ساخت کلیشه فلکسو استفاده از پلیت های فتوپلیمری حساس به نور بود. یک لایه فیلم نگاتیو روی سطح پلیت زیر نور ماورا بنفش (ultra-violet light) قرار می گرفت. قسمت هایی از کلیشه پس از عبور نور از فیلم نگاتیو سخت می شد و سایر بخش ها نرم باقی می ماند، سپس آنرا داخل محلول (آب یا حلال) شستشو قرار می دادند و با یک برش آنرا می شستند. اینکه از چه نوع متریالی (پلیمر ورقه ای یا مایع) استفاده می شود در نحوه انجام فرآیند تاثیرگذار است اما اصل داستان یکی است. این پلیت در یک واحد گردان شستشو که از محلول آب و مایع صابونی در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد استفاده می کند، شسته می شد. این واحد به دو فیلتر غشایی (ممبران: فیلتری متشکل از غشای نیمه تراوا است.) مجهز است که این فیلتراسیون مضرات زیست محیطی فرآیند شستشو را به حداقل می رساند و پلیمر شسته شده را از مایع شستشو جدا می کند و این کار باعث می شود که مواد جامد را بتوان با زباله های خانگی دفع کرد و محلول آب بازیافت شده با اضافه کردن مواد مورد نیاز مجدد استفاده خواهد شد.
۲- چسباندن کلیشه (مانت یا نصب)
در فرآیند های چاپ برای هر رنگ که باید در چاپ استفاده شود، نیاز به یک پلیت خواهیم داشت که برروی یک واحد چاپ یا نورد یا سیلندر نصب می شود و برای تکمیل یک تصویر هر واحد باید دقیقا در محل خود چاپ شود که به آن انطباق چاپ یا ریجستری می گوییم. برای دستیابی به این دقت و اطمینان از ریجستری باید در هر یا پلیت یک علامت قرار دهیم که به آن ریجستر می گویند. چیزی شبیه به یک نقطه یا بعلاوه (+) با ابعادی کوچک (کمتر از ۰/۳ میلی متر) که تمام واحدهای چاپ باید در یک نقطه بروی یکدیگر منطبق شوند. آقای Earle L. Harley ماشینی اختراع و ثبت کرده، به نام Opti-Chek Mounting برای اینکه اپراتور قادر باشد قبل از چاپ از ریجستر بودن پلیت های چسبانده شده بر سیلندر ها اطمینان حاصل کند.
۳- چاپ
چاپ فلکسو توسط یک پلیت (یا master) پوزتیو، برعکس و برجسته بر روی یک سطح فتوپلیمری انجام می شود. پلیت های فلکسو با روش های آنالوگ و دیجیتال تولید می شوند. نواحی ترامه یا تصویر در سطحی بالاتر از نواحی غیر چاپی قرار می گیرند. یک نورد واسط (رابر) غوطه ور در مخزن رنگ، مرکب را به یک نورد آنیلوکس کرومی یا سرامیکی منتقل می کند و سپس آنیلوکس مرکب را به پلیت می رساند، که خود از سطحی منظم و دارای حفره ها و دیوار های یکسان می باشد (که هر نورد دارای مشخصات، تعداد حفره در اینج ، عمق حفره و سکل دهانه آن است) که به تناسب نیاز در فرآیند قابل تغییر خواهد بود. برای حصول از یک نتیجه قابل قبول از چاپ فلکسو باید میزان مرکب انتقالی توسط نورد آنیلوکس کنترل شود تا سطح کار دارای لکه، نقطه و کثیفی حاصل از اضافه حجم مرکب نباشد. علاوه بر انتخاب درست نورد آنیلوکس، عاملی بنام تیغه چاپ یا دکتربلید (doctor blade) در نتیجه چاپ تاثیرگذار است و مانع از رسیدن مرکب اضافی از آنیلوکس به سطح پلیت می شود. در نهایت با تحت فشار قرار گرفتن سطح چاپی مابین کلیشه فلکسو و سیلندر فشار (یا سیلندر چاپ) عمل انتقال تصویر انجام می شود و قبل از رسیدن به نورد بعدی توسط یک واحد خسک کن، مرکب خشک می شود.چندین نوع مرکب برای فلکسو موجود است، مرکب های پایه حلال، پایه آب، یووی و EB که هر کدام به طریق خشک می شوند، اگر شما از مرکب ها یووی استفاده می کنید با استفاده از تابش ماورابنفش مرکب چاپ شده را بروی سطح چاپ خشک می کنید که در اصطلاح cured می شود.
اپراتوری[ویرایش]
کلیات اپراتوری فرآیند
۱- نورد واسط (رابر)
به نوردی گفته می شود که در مخزن یا تشتک مرکب نیمه قوطه ور است و مرکب را به نورد دوم یا آنیلوکس انتقال می دهد.
۲- نورد آنیلوکس
نورد یا سیلندر ای رول آنیلوکس یکی از ویژگی های منحصر بفرد فلکسوگرافی است.نورد آنیلوکس یک لایه یکنواخت از مرکب را برروی سطح پلیت فلکسو منتقل می کند.این یک نورد دارای حفره های حکاکی شده با دقت بالا و ظریف است و برای تماشای آن نیاز به یک ابزار بزرگنمایی است. این نورد های مسئولیت انتقال مرکب را به پلیت های مانت شده برروی سیلندر های چاپ را دارند.
۳-دکتر بلید یا تیغه (استفاده از آن اختیاری است)
در فرآیند فلکسو استفاده از این ماژول برای این منظور است که اطمینان داشته باشیم که انتقال مرکب فقط برساس میزان عمق و تعداد حفره های موجود در آنیلوکس انجام می شود. تیغه ها اساسا از فولاد ساخته شده اما به تازگی با استفاده از لبه های گوناگون از مواد پلیمیری نیز ساخته می شود.
۴- سیلندر پلیت
کلیشه چاپ بروی سیلندر پلیت با استفاده از چسب های قوی دوطرفه چسبانده می شود.
۵- سیلندر چاپ
این سیلندر با اعمال فشار به سیلندر پلیت و بطور همزمان سطح چاپ شونده منجر به انتقال تصویر پلیت کلیشه ژلاتینی به سطح چاپ شونده می شود.
مرکب های چاپ فلکسوگرافی
ماهیت، تقاضا و کاربرد محصول چاپی مشخصه های اصلی مرکب مورد نیاز ما را در فلکسو مشخص می کند. اندازه گیری مشخصه های فیزیکی و اینکه چگونه این عوامل بر انتخاب ما تاثیرگذاری خواهد بود، بخش بزرگی از تکنولوژی مرکب هاست. فرمولاسیون مرکب ها نیاز به یک دانش دقیق از خواص فیزیکی و شیمیایی اجزاء تشکیل دهنده و مواد خام اولیه مرکب دارد. همچنین چگونگی واکنش آنها پس از ترکیب با یکدیگر و تاثیر آنها بر محیط زیست از اهمیت بالایی برخوردار است. مرکب های فلکسو برای سازگاری، ماندگاری و پایداری برروی سطوح چاپی متنوع فرموله شده اند.
۵ دسته مرکب برای فلکسو مورد استفاده قرار می گیرد: ۱- مرکب های پایه حلال، ۲- مرکب های پایه آب، ۳- مرکب های EB، ۴- مرکب های یووی، ۵-مرکب های ۲ جزئی (بر اساس واکنش های ایزوسیانات پلی یورتان) اگر چه فعلن مورد مصرف ندارند. مرکب های پایه آب با ذرات کوچکتر از ۵ میکرون ممکن است در هنگام رنگبری و بازیافت ایجاد مشکل نمایند.