اریخ چاپ تا 3500 قبل از میلاد آغاز می شود، زمانی که تمدن ایرانی و بین النهرین از مهرهای سیلندر برای تایید اسناد نوشته شده در خاک رس استفاده کردند. دیگر اشکال اولیه شامل مهر و موم بلوک، چاپ سفال و چاپ پارچه است. چاپ چوب بر روی کاغذ در چین حدود 200 CE آغاز شد. این منجر به توسعهنوع متحرک در قرن یازدهم و گسترش تولید کتاب در شرق آسیا شد. چاپ Woodblock نیز در اروپا مورد استفاده قرار گرفت، اما در قرن پانزدهم، چاپگرهای اروپایی ترکیبی از نوع متحرک و الفبایی برای ایجاد یک صنعت چاپ و نشر اقتصادی بود. این صنعت ارتباط برقرار کردن ایده ها و به اشتراک گذاری دانش را در مقیاس بی سابقه ای امکان پذیر می سازد. در کنار توسعه چاپ متن، روشهای جدید و ارزان قیمت بازتولید تصویر، از جمله لیتوگرافی ، چاپ روی صفحه وفتوکپی ، توسعه یافت.
استنسیل
دستها در Cuevas de las Manos پس از ریو پینتوراس ، در نزدیکی شهر Perito Moreno در استان سانتا کروز ، آرژانتین .
مقاله اصلی: استنسیل
استنسیل دست ، ساخته شده توسط دمیدن رنگدانه بیش از یک دست برگزار شده در برابر دیوار، در آسیا و اروپا که از بیش از 35،000 سال پیش، و بعد از تاریخ های ماقبل تاریخ در دیگر قاره ها یافت شده است. [1] [2] پس از آن استنسیلینگ به عنوان یک تکنیک نقاشی تاریخی در تمام انواع مواد استفاده شده است. ممکن است استنسیل ها برای مدت زمان بسیار طولانی پارچه را رنگ کنند؛ این تکنیک احتمالا به اوج پیچیدگی در کاتاوما و سایر تکنیک های استفاده شده در ابریشم برای لباس در دوره Edo در ژاپن رسیده است. در اروپا، از حدود 1450 آنها به طور معمول استفاده می شود برای چاپ رنگ های مدرن قدیمی چاپ شده در سیاه و سفید، معمولا woodcuts . [3] این به ویژه در مورد کارت های بازی بود، که به مدت طولانی پس از اکثر موضوعات دیگر برای چاپ در سیاه و سفید باقی مانده بود. [4] استنسیل ها برای نشریات انبوه استفاده می شود، زیرا نوع آن نباید به صورت دستی نوشته شود.
مهر و موم
پادشاه مهر و موم طلای Na ، که توسطامپراتور گوانوو از هان به وانا (Yayoi ژاپن) در 57 AD اعطا شده است.
در چین، از زمان دست کم سلسله شانگ، مهر و موم شده است . در ژو غرب ، مجموعه مهر و موم مهر و موم در بلوک های نوع بسته بندی شده و در قالب های ریخته گری برای ریخته گری برنز استفاده می شود. در پایان قرن سوم قبل از میلاد، مهرهای نیز برای چاپ روی سفال استفاده می شد. در منابع سلسله شمالی، منابع متنی حاوی ارجاعات به مهر و موم چوبی با حداکثر 120 کاراکتر هستند. [5]
مهر و موم عنصر مذهبی آنها بود. دائوس ها به عنوان دستگاه های جراحی با مهر و موم کردن شخصیت های درمانی بر روی گوشت بیماران از مهرهای استفاده می کنند. آنها همچنین برای تمبر کردن غذا، ایجاد شخصیت طلایی برای جلوگیری از بیماری استفاده می شدند. اولین شواهدی از این شیوه ها در اواسط قرن پنجم تحت عنوان بودایی بود. چندین قرن بعد، مهر و موم برای ایجاد صدها تصویر بودا مورد استفاده قرار گرفت. [5]
بلوک های سنگی و برنزی
بلوک های سنگی و برنزی برای چاپ پارچه استفاده می شود. شواهد باستان شناسی از آنها در Mawangdui و در آرامگاه پادشاه Nanyue کشف شده است، در حالی که پارچه های بلوک چاپ شده در zhanucheng Mashan در Jiangling ، Hubei کشف شده است . [6]
در قرن چهارم، تمرین ایجاد روکش های کاغذی از حکاکی های سنگ مانند مدل های خوشنویسی و متون انجام گرفت. در میان اولین شواهدی از این، یک کتیبه سنگی که در اوایل قرن هجدهم در تصویر آینه برش گرفته شده است. [6]
نسخه چاپی Woodblock (200 AD)
پیشینه پیچیده سوت الماس از سلسله تانگچین، اولین کتاب چاپ شده در جهان، AD 868 ( کتابخانه بریتانیا )
قطعه یک بلوک چاپی چوبی غربی Xia برای یک متن بودایی نوشته شده در script Tangut. در سال 1990 در بنیاد Hongfo در هلان، Ningxia کشف شد.
یوان سلسلند woodblocks نسخه از یک بازی چینی
بلوک چاپی مغولستان بودا.
بلوک چاپ چوب کره ای از قرن نوزدهم، در نمایشگاه موزه بریتانیا در لندن.
بلوک چاپی از یانگژو .
سلسله Song (960-1279) برنز چاپ تبلیغاتی برای خانواده سوزنی خانواده لیو در Jinan. اولین آگهی چاپی موجود.
ورق مس 1215-1216 5000- پول نقد جین (1115-1234) پول کاغذی با نشانگرهای تقلبی برنز نوع متحرک
چاپ سرامیکی قابل حمل از غرب غربی. در Wuwei یافت می شود.
نوع خاصی از نوع چوبی برای نوع چوبی در چین، از کتاب وانگ ژن در سال 1313 منتشر شده است
نوع متحرک چوبی برای الفبای قدیم اویغور ، تاریخچه قرن های 12 تا 13. در غارهای Mogao کشف شد.
مقاله اصلی: چاپ Woodblock
نسخه چاپی Woodbock ( diaoban yinshua雕版 印刷)، که امروز به نام کایلوگرام شناخته می شود، اولین روش چاپ در محیط کاغذ بود. این روش به طور گسترده ای در سراسر شرق آسیا به عنوان یک روش برای چاپ درمنسوجات و بعد، تحت تاثیر بودیسم ، بر روی کاغذ استفاده می شود . به عنوان یک روش چاپ بر روی پارچه، اولین نمونه های باقیمانده از چین تا حدود 220 سالگی است . Ukiyo-e بهترین نوع شناخته شده از چاپ هنری ژاپنیاست. بیشتر مصارف اروپایی این تکنیک بر روی کاغذ با اصطلاح خرده چوب (نگاه کنید به پایین) پوشش داده می شود، به جز کتاب های بلوک که عمدتا در قرن پانزده تولید می شود. [7]
ریشه های افسانه ای
با توجه به تاریخ های جنوب چینی، در سال های 480، یک مرد به نام گونگ Xuanxuan خود را Gong Sage طراحی کرد و گفت که یک موجود فوقالعاده به او یک “نوشته ی بلوک جید بلوک” داده بود که نیازی به قلم مو نداشت: کاغذ و شخصیت های شکل گرفته است. [8] او سپس از قدرت خود برای افسردگی یک فرماندار محلی استفاده کرد. در نهایت او با جانشین فرماندار، که احتمالا گونگ را اعدام کرد، رسیدگی می کرد. [9] تیموتی هوگو برت معتقد است که بلوک جادوی جونگ گونگ در واقع یک دستگاه چاپ بود و گونگ یکی از اولین چاپگرهای اول بود. بنابراین رکورد نیمه افسانه ای او از استفاده او از روند چاپ به عمیقا ناخوشایند تماشاچیان و ایجاد یک تصویر عرفانی در اطراف خود را توصیف می کند. [10]
مقاله اصلی: تاریخ چاپ در شرق آسیا
ظهور چاپ به شدت تحت تأثیر بودائیان ماهایانا قرار گرفت. با توجه به اعتقادات مههانی، متون دینی ارزش ذاتی برای حمل کلمه بودا و عمل به عنوان اشیاء طلسم عامیانه حاوی قدرت مقدس قادر به محو کردن ارواح شیطانی است. با کپی کردن و حفظ این متون، بودیسم ها می توانند شایستگی های شخصی خود را حفظ کنند. به عنوان یک نتیجه، ایده چاپ و مزایای آن در تکرار متون به سرعت به بودایی ها آشکار شد که توسط قرن هفتم برای استفاده از اسناد آپوتروپایی از چوب چوب استفاده می کردند. این متون بودایی به طور خاص به عنوان آثار ادبی چاپ شده و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار نگرفته و یا برای استفاده عمومی مورد استفاده قرار نمی گیرند. در عوض آنها در زمین متبرک دفن شدند. اولین نمونه موجود از این نوع مواد چاپی، قطعه ای از یک پیمانه مینیاتوری دهرانی (طلسم بودایی) است که در سانسکریت نوشته شده است که در یک آرامگاه در شان واقع شده است. این طلسم بزرگ نور خالص ناموفق ( Wugou jingguang da tuoluoni jing無垢 垢 光大 陀羅尼 經) نامیده شده است و در طول سلسله تانگ چاپ شده است. 650-670. [6] یک قطعه مشابه، سدخارم pundarika sutra نیز کشف شد و به 690 تا 699 داده شد. [11] این همزمان با سلطنت وو زتیان است که تحت آن Longer Sukhāvatyvyūha Sūtra ، که طرفدار عمل چاپ apotropaic و شایستگی ساختن متون و تصاویر، توسط راهبان چینی ترجمه شده است. [6]
شواهد چاپ بر روی چوب در کره و ژاپن به زودی ظاهر شد. سارا دهرانی ( کره ای : 무구정광 대 다라니경 ،romanized : Muggujeonggwang Daedharanigyeong Hanja : 無垢 垢 光大 陀羅尼 經 ) در Bulguksa ، کره جنوبی در سال 1966 کشف شد و بین 704 و 751 در دوران بعد سیلا شناخته شد . این سند بر روی اسکن کاغذیتوبره 8 × 630 سانتیمتر (3.1 اینچ × 248.0 در) چاپ شده است. [12] [13] یک سحرگاه داریونی در ژاپن در حدود 770 سالگی چاپ شد. یک میلیون نسخه سوترا، همراه با نمازهای دیگر، توسط حکومت شوتوکو تهیه شد. همانطور که هر نسخه در یک بشقاب کوچک چوبی ذخیره می شد، این نسخه ها به صورت Hyakumantō Darani (百万 塔 陀羅尼، “1،000،000 برج / pagodas Darani”) شناخته می شود. [6]
قدیمیترین شواهد موجود از چاپهای چوبی که به منظور خواندن ایجاد شده است، بخشی از سکه لوتوس در سال 1906 در Turpan کشف شده است. آنها از سلطنت وو زیتیان با استفاده از شناخت شخصیت شناخته شده است. [6]
قدیمیترین متن حاوی یک تاریخ خاص چاپ در اورژانس استون در غارهای Mogao Dunhuang در سال 1907 کشف شد. این نسخه از سنت الماس 14 فوت طول دارد و حاوی حلقه ای است که در انتهای درونی آن قرار دارد و می گوید: ” از طریق وانگ جی از طرف دو پدر و مادرش در 13 ماه چهارم 9 سال Xiantong [یعنی مه 11، 868 AD] . این یکی از قدیمی ترین اسکرولهای چوب برشی امن در جهان محسوب می شود. [6]
ساتراء الماس دقیقا زیر اولین آلماکن رومیزی که در حال حاضر چاپ شده بود، به نام چیانفو سینیان لیشو (乾 符 四 年曆 書)، به تاریخ 877 اضافه شد. [6]
از 932 تا 955 دوازده کلاسیک و مجموعه ای از متن های دیگر چاپ شد. در طول سلسله آهنگ ، اداره آموزش و پرورش و سایر آژانس ها از این بلوک های چاپی برای انتشار نسخه های استاندارد شده خود از کلاسیک ها استفاده کردند . سایر آثار منتشر شده عبارتند از: تاریخ ، آثار فلسفی، دانشنامهها، مجموعهها و کتابهای پزشکی و هنر جنگ. [6]
در سال 971 کار روی کانادایی Tripiṭaka Buddhist ( Kaibao zangshu開 寶藏 書) در چنگدو شروع شد . برای تکمیل 130،000 بلوک مورد نیاز برای چاپ متن 10 سال طول کشید. محصول نهایی، نسخه سیچوان کانون Kaibao ، همچنین به عنوان Kaibao Tripitaka شناخته شده است، در 983 چاپ شد. [6]
در سال 989، Seongjong Goryeo یوگوس راهبان را فرستاد تا از یک آهنگ نسخه کامل کانون بودایی را درخواست کند. این درخواست در 991 زمانی که Han Seongjong رسما Han Eongong بازدید دادگاه دادگاه داده شد. [14] در سال 1011، هونجونگ از Goryeo صادر رشته مجموعه خود را از کانون بودایی، که می شود به Goryeo Daejanggyeong شناخته شده است. این پروژه در سال 1031 پس از مرگ هونگ جونگ متوقف شد، اما بعد ازپیوستن مونجانگ به تخت، مجددا کار را در سال 1046 ادامه داد. کار تکمیل شده به مبلغ 6000 جلد در سال 1087 به اتمام رسید. متاسفانه مجموعه اصلی بلوک های چوبی در جریان تهاجم مغول به 1232 در اثر آتش سوزی نابود شد. پادشاه Gojong دستور داد که مجموعه دیگری برای ایجاد و کار در سال 1237، این بار فقط آغاز شود گرفتن 12 سال برای تکمیل در سال 1248 کامل Goryeo Daejanggyeong شماره 81،258 چاپ بلوک، 52،330،152 حرف، 1496 عنوان، و 6568 جلد. با توجه به فرایند ویرایش دقیق که به Goryeo Daejanggyeong و طبیعت شگفتآور پایدار خود رسیده است، بیش از 760 سال به طور کامل سالم مانده است، این دقیق ترین کانون های بودایی نوشته شده درکلاسیک چینی و همچنین یک نسخه استاندارد برای بورس تحصیلی بودایی آسیای شرقی است. . [15]
اثر چاپ چوب بلوک
قبل از معرفی چاپ، اندازه مجموعه های خصوصی در چین قبل از اختراع کاغذ افزایش یافته است. فن پینگ (215-84) در مجموعه خود 7000 رول ( یوان ) یا چند صد عنوان داشت. دو قرن بعد ژانگ میان 10،000 یوان، Shen Yue (441-513) 20،000 یوان، و Xiao Tong و پسر عموی خود، Xiao مای، هر دو مجموعه 30،000 یوان داشتند . گفته می شود امپراتور یوان لیانگ (508-555) مجموعه ای از 80،000 یوان داشته است. مجموع مجموع کلیه مجموعه های شناخته شده خصوصی کتاب قبل از سلسله Song در حدود 200، با Tang تنها به حساب 60 از آنها. [16]
بعد از بلوغ چاپ بلوک، کسب و کارهای رسمی، تجاری و خصوصی در حال ظهور بودند، در حالی که اندازه و تعداد مجموعه ها به صورت نمادین افزایش یافت. سلسله آهنگ تنها 700 مجموعه شخصی شناخته شده را تشکیل می دهد، بیش از سه برابر تعداد قرن های پیشین است. کتابخانه های خصوصی 10-20،000 یوان تبدیل به عادت شده بودند در حالی که شش نفر دارای مجموعه ای بیش از 30000 یوان بودند . اولین کتابخانه موجود موجود در فهرست، 1،937 عنوان در 24،501 یوان فهرست شده است. مجموعه ژو مای با شماره 42،000 یوان، مجموعه چن زانسون 3،996 عنوان در 51،180 یوان، ی یانگ مندد (1077-1،148) و همچنین یکی دیگر از کتابخانه های شخصی متعلق به 6000 عدد در 100،000 یوان است . اکثریت آنها طبیعت سکولار بودند. متن شامل مواد مانند دستورالعمل دارویی و یا به عنوان یک leishu (類 書)، نوعی از کتاب مرجع دایره المعارف مورد استفاده برای کمک به نامزدهای آزمون است. [6] [16]
موسسات امپریالیستی مثل موسسه سه موسسه ژاوئن، موسسه تاریخ و موسسه جیسیان نیز به دنبال آن بودند. در آغاز سلسله سه موسسه تعداد 13000 یوان، به سال 1023 39،142 یوان، توسط 1068 47،588 یوان، و 1127 73،877 یوان. این سه مؤسسه یکی از چندین کتابخانه امپریالیستی بودند که هشت کتابخانه مهم دیگر را نیز شامل نمی شد، از جمله آکادمی های امپریالیستی. [17] با توجه به Weng Tongwen، توسط قرن 11th، ادارات مرکزی دولتی با جایگزینی نسخ خطی قبلی با نسخه های چاپی ده برابر صرفه جویی کردند. [18] اثر چاپ چوب برک در جامعه آهنگ در تبادل زیر بین امپراتور Zhenzong و Xing Bing در سال 1005 نشان داده شده است: