پتاسیم یک عنصر شیمیایی با نماد K (از کالیمیم نئو لاتین ) و عدد اتمی 19 است. پتاسیم یک فلز سفید رنگ است که به اندازه کافی نرم است تا با یک چاقو برش داده شود و نیروی کوچکی باشد. [5] فلز پتاسیم به سرعت با اکسیژن اتمسفری واکنش می دهد تا پراکسیدهای پتاسیم سفید را در عرض چند ثانیه قرار دهد. ابتدا از پتاس ، خاکستر گیاهان، که از نام آن تشکیل شده است، جدا شده است. در جدول تناوبی ، پتاسیم یکی از فلزات قلیایی است که همه آنها الکترون الکترون valence در پوسته بیرونی بیرونی است که به راحتی میتواند برای ایجاد یک یون با یک بار مثبت – کاتیون که با آنیونها ترکیب شود تا نمکهای تشکیل دهند . پتاسیم در طبیعت تنها در نمکهای یونیک رخ می دهد. پتاسیم عنصری به شدت با آب واکنش نشان می دهد، تولید حرارت کافی برای احتراق هیدروژن منتشر شده در واکنش و سوزاندن با شعله های آتش سوزی. این در آب دریا حل شده است (که از نظر وزن 0.04٪ پتاسیم است) [6] [7] ) و در بسیاری از مواد معدنی مثل اوروکلاز ، یک ترکیب معمول گرانیت ها و دیگر سنگ های آذرین رخ می دهد .
پتاسیم شیمیایی بسیار شبیه به سدیم است ، عنصر قبلی در گروه 1 جدول تناوبی. آنها انرژی مشابه یونیزاسیون مشابهی دارند که اجازه می دهد تا هر اتم الکترون خود را بیرون بیاورد. آنها عناصر متفاوتی هستند که با آنژیون مشابه ترکیب شده اند تا نمکهای مشابه در سال 1702 مشکوک شوند [8] و در سال 1807 با استفاده از الکترولیز اثبات شد. پتاسیم طبیعی از سه ایزوتوپ تشکیل شده است، از جمله 40
K رادیواکتیو است رد 40
K در کل پتاسیم پیدا شده است و شایعترین رادیوایزوتوپ در بدن انسان است.
یون پتاسیم برای عملکرد کلیه سلول های زنده حیاتی است. انتقال یون های پتاسیم در غشای سلول های عصبی برای انتقال عادی عادی ضروری است. کمبود پتاسیم و بیش از حد می تواند موجب علائم و نشانه های متعدد، از جمله ریتم قلب غیر طبیعی و اختلالات الکتروکاردیوگرام مختلف شود. میوه های تازه و سبزیجات از منابع غذایی مناسب پتاسیم برخوردار هستند. بدن پاسخ به پتاسیم رژیم غذایی است که سطح پتاسیم سرم را افزایش می دهد، با تغییر پتاسیم از خارج به داخل سلول و افزایش دفع پتاسیم توسط کلیه ها.
بیشتر برنامه های کاربردی پتاسیم از محلول های بالا در آب ترکیبات پتاسیم مانند صابون پتاسیم بهره می برند . تولید سنگین محصولات به سرعت خاک پتاسیم را از بین می برد و این می تواند با کودهای کشاورزی حاوی پتاسیم تصفیه شود که 95 درصد تولید پتاسیم در جهان را تشکیل می دهد. [9]
نام انگلیسی برای پتاسیم عنصر از کلمه ” پتاس ” [10] می آید که به روش اولیه برای استخراج نمک های پتاسیم مختلف می پردازد: قرار دادن در یک گلدان خاکستر از چوب های سوخته یا برگ های درخت، اضافه کردن آب، حرارت دادن و تبخیر راه حل. هنگامی که هامفری دیوی اولین عنصر خالص را با استفاده از الکترولیز در سال 1807 جدا کرد، وی آن را پتاسیم نامید که از پتاس به آن مشتق شده است.
نماد “K” از کالی ، به خودی خود از کلمه ریشه قلیایی ، که به نوبه خود از زبان عربی می آید، به وجود می آید : القلیه القالی ، “خاکستر گیاه”. در سال 1797، مارتین کلپروت ، شیمیدان آلمانی، “پتاس” را در مواد معدنی لوزی و لپدولیت کشف کرد و متوجه شد که “پتاس” محصول رشد گیاه نیست، اما در واقع حاوی عنصر جدیدی است که او پیشنهاد کرد که با آن تماس بگیرد. [11] در سال 1807، هومفری دیوی این عنصر را از طریق الکترولیز تولید کرد: در سال 1809، لویدویگ ویلهلم گیلبرت نام ” کالیوم ” را برای پتاسیم دیوی معرفی کرد. [12] در سال 1814، Berzelius شیمیدان سوئدی از نام کالیاوم برای پتاسیم حمایت کرد که نماد شیمیایی آن K بود. [13]
کشورهای انگلیسی و فرانسوی دایوی و گای لواسک / تینارد نام پتاسیم را پذیرفته بودند، در حالی که کشورهای آلمان، گیلبرت / کلپروث را Kalium نامگذاری کردند. [14] “کتاب طلایی” اتحادیه بین المللی شیمی فیزیکی و کاربردی نماد شیمیایی رسمی را به عنوان K تعیین کرده است . [15]