ساختار لیزر: لیزرها وسایلی هستند که یک پرتو متمرکز نور را از طریق فرآیند انتشار تحریک شده تشعشع تولید می کنند. لیزر در بسیاری از کاربردها از جمله ارتباطات، تولید، پزشکی و تحقیقات استفاده می شود.
لیزر از سه جزء اصلی تشکیل شده است:
یک محیط فعال، یک منبع پمپاژ و یک تشدید کننده نوری. محیط فعال ماده ای است که نور لیزر در آن تولید می شود. معمولاً گاز، مایع، جامد یا نیمه هادی است.این محیط توسط منبع پمپاژ انرژی می گیرد که معمولاً یک جریان الکتریکی، فلاش نور یا یک واکنش شیمیایی است. پس از آن، محیط پرانرژی شده، از طریق فرآیند گسیل تحریک شده، نور تولید می کند، که آزاد شدن انرژی به شکل فوتون است، زمانی که یک الکترون در محیط فعال توسط یک فوتون با انرژی خاصی تحریک می شود. تشدید کننده نوری حفره نوری است که نور لیزر در آن تقویت می شود. از دو آینه بسیار بازتابنده تشکیل شده است که یک حلقه بسته را تشکیل می دهند. نور بین آینه ها به جلو و عقب باز می گردد و هر بار از محیط فعال عبور می کند. هنگامی که از محیط فعال عبور می کند، برخی از فوتون ها الکترون ها را تحریک می کنند تا فوتون های بیشتری با طول موج و فاز مشابه ساطع کنند. این فرآیند به عنوان بهره نوری شناخته می شود و همان چیزی است که پرتو نور شدیدی را تولید می کند که مشخصه لیزر است. سپس پرتو لیزر از طریق یک جفت کننده خروجی که یک آینه تا حدی بازتابنده است هدایت می شود. این اجازه می دهد تا مقداری از نور از حفره نوری فرار کند و به پرتو لیزر تبدیل شود که برای کاربردهای مختلف استفاده می شود. ساختار لیزر در حالت کلی و بیان ساده به این شکل بود که گفتیم.