تاریخچه جدول تناوبی عناصر شیمیایی
 در سال 1669، Hennig Brand، کیمیاگر تجاری و آماتور آلمانی، تلاش کرد تا یک سنگ فیلسوف ایجاد کند؛ یک شی که ظاهرا می تواند فلزات را به طلا خالص تبدیل کند. او باقی مانده از ادرار پخته شده، و مایع منفجر شد و به شعله های آتش زد. این اولین کشف فسفر بود.
در سال 1680 رابرت بویل همچنین فسفر را کشف کرد و آن را عمومی کرد. در سال 1809 ، حداقل 47 عنصر کشف شد، و دانشمندان شروع به دیدن الگوها در ویژگی ها کردند. در سال 1863 شیمیدان انگلیسی جان نیوآلندز 56 عنصر کشف شده را به 11 گروه تقسیم کرد.
در سال 1886 ، آنتین بکرل، فیزیکدان فرانسوی، ابتدا رادیواکتیو را کشف کرد. دانشجوی تامسون از نیوزیلند ارنست رادرفورد سه نوع تابش را نام برد: آلفا، بتا و اشعه گاما. ماری و پیر کوری شروع به کار بر روی تابش اورانیوم و توریم کردند و سپس رادیوم و پولونیوم را کشف کردند. آنها کشف کردند که ذرات بتا منفی هستند. در سال 1894، سر ویلیام رامزی و لرد ریلی گازهای نجیب را کشف کردند که به عنوان گروه 0 به جدول تناوبی اضافه شدند. در سال 1897 فیزیکدان انگلیسی JJ Thomson ابتدا الکترونها را کشف کرد؛ ذرات کوچک بار منفی بار در یک اتم. جان توسانند و رابرت میلیکان دقیق اتهام و جرم خود را تعیین کردند. در سال 1900 بیکرل متوجه شد که الکترونها و ذرات بتا که توسط کوریس شناسایی شده اند، یکسان هستند.
هانس گایگر، فیزیکدان رادرفورد و آلمانی در سال 1911، کشف کرد که الکترونها در هسته اتم قرار دارند. بور در سال 1913 کشف کرد که الکترونها در انرژی هسته ای به نام اوربیتال حرکت می کنند. تابش در طول حرکت از یک مدار به سمت دیگر پخش می شود. در سال 1914، رادرفورد ابتدا پروتونها را در هسته اتمی تشخیص داد. او همچنین برای نخستین بار یک اتم نیتروژن را به یک اتم اکسیژن انتقال داد. فیزیکدان انگلیسی هنری موزیلی، بر اساس تعداد الکترونها در یک اتم، بر اساس توده اتمی، اعداد اتمی را ارائه داد. در سال 1932، جیمز چادویک ابتدا نوترون ها را کشف کرد و ایزوتوپ ها شناسایی شدند. این پایه کامل جدول جدول تناوبی بود. در همان سال انگلیسی انگلیسی Cockroft و ایرلندی والتون اولین اتم را با بمباران لیتیوم در یک شتاب دهنده ذرات، به دو هسته هلیوم تقسیم کردند.
|
