نیکل (نیکل) در سال 1751 در استکهلم، سوئد، توسط AF Cronstedt از سنگ کوپفنیکل (نیکولیت) کشف شد.
این فلز نقره ای سفید است و عمدتا در سنگ آرسنیک و سولفید رخ می دهد. آن را با کباب کردن به NiO استخراج کرده و سپس با کربن را کاهش می دهد. فرایند Mond برای تولید نیکل خالص مورد استفاده قرار می گیرد که در آن نیکل نیکل با مونوکسید کربن (CO) واکنش می دهد تا Ni (CO) 4 تشکیل دهد که سپس در دمای 200 درجه سانتیگراد تجزیه می شود تا 99.99٪ نیکل تولید کند.نیکل فراوانی در حدود 80 ppm در پوسته زمین دارد.
این سخت است، قابل انعطاف، قابل انعطاف و تا حدودی فرومغناطیسی (تا 360 درجه سانتیگراد) است. این یک هدایت الکتریکی منصفانه (25٪ از مس) و هدایت گرما است. این متعلق به گروه آهن فلزات کبالت است. نیکل بسیار مقاوم در برابر خوردگی جو است و مقاومت در برابر اکثر اسیدها است، اما توسط اکسید کننده اسیدهای مانند اسید نیتریک مورد حمله قرار می گیرد.
نیکل طبیعی ترکیبی از پنج ایزوتوپ پایدار است، در حالی که نه دیگر ایزوتوپهای ناپایدار شناخته شده است.
کربنیل نیکل بسیار سمی در نظر گرفته شده و قرار گرفتن در معرض آن باید بسیار محدود باشد. بخار و گرد و غبار سولفید نیکل به عنوان پتانسیل سرطان زا شناخته شده است.
به علت مقاومت بالا در برابر خوردگی در آب و هوا، نیکل خالص به عنوان پوشش محافظتی استفاده می شود. در حالی که قلیایی آن را تحت تاثیر قرار نمیدهد، به راحتی در اسیدهای رقیق حل می شود. هنگامی که به برنامه های کاربردی می آید، نیکل به عنوان یکی از انواع مختلف آلیاژ ها استفاده می شود؛ به عنوان مثال مونل (مواد مقاوم در برابر خوردگی)، نیکروم (آلیاژ مورد استفاده برای عناصر گرما مقاومتی)، Permalloy (آلیاژ با نفوذ پذیری مغناطیسی بالا در قدرت کم میدان و کاهش هیسترزیس کم)، کوروکیک نیکل، فولاد ضد زنگ، نقره ای نیکل و غیره .
علاوه بر این، نیکل به عنوان پوشش محافظتی، در سکه و در داخل گیاهان انتقال مواد غذایی و شیمیایی استفاده می شود.
نیکل به عنوان یک سرطان زا طبقه بندی شده و همچنین به افراد خاصی آلرژی دارد. با این حال، آن را در بسیاری از اجزای رژیم غذایی یافت می شود، و از این رو می توان به راحتی اجتناب کرد.