در عکاسی، یک منظره یاب چیزی است که عکاس به نظر می رسد از آن برای نوشتن، و در بسیاری موارد، برای تمرکز تصویر. اکثر بینابینی ها جداگانه هستند و از اختلاف منظر رنج می برند، در حالی که دوربین رفلکس تک لنز اجازه می دهد تا منظره یاب از سیستم اصلی نوری استفاده کند. نمایشگرها در بسیاری از دوربین های مختلف استفاده می شود: هنوز هم و فیلم، فیلم، آنالوگ و دیجیتال. یک دوربین بزرگنمایی معمولا با استفاده از لنز آن، یابنده خود را هماهنگ میکند، یکی از مواردی که دوربینهای دوربینی است.
قبل از توسعه میکروالکترونیک و دستگاه های صفحه نمایش الکترونیکی، تنها چشم اندازهای نوری وجود داشت.
منظره یاب مستقیم نوری
منظره یاب مستقیم در واقع تلسکوپ مینیاتوری گالیله است؛ بیننده چشم در پشت قرار گرفت و صحنه از طریق optics منظره یاب مشاهده شد. اقلیت سقوط دوربین های نقطه و ساقه از آنها استفاده می کنند. خطای اختلاف منظر حاصل از منظره یاب است که از محور لنز، به نقطه بالا و معمولا به یک طرف لنز جبران می شود. خطای آن با فاصله متفاوت است، برای صحنه های دور بسیار ناچیز است و برای بزرگنمایی بسیار بزرگ است. بینابینی اغلب خطوط را نشان می دهند تا لبه منطقه را نشان دهند که در عکس قرار می گیرد.
بعضی از دوربین های پیچیده قرن بیست و یکم که دارای نمایشگرهای مستقیم بودند، طیف سنج های تصادفی (تقسیم تصویر)، در ابتدا با پنجره های جداگانه ای از منظره یاب، بعدا با آن ادغام شدند. آنها دوربین های دور برد نامیده می شدند. دوربین های دارای لنز قابل تعویض باید زمینه دید هر لنز را در منظره یاب نشان دهند؛ بیشتر به طور معمول، نمایاب های قابل تعویض برای لنز مطابقت داده شد.
دوربین فیلمبرداری Leica IIIf، 1951
Tewe آلمان 35mm تا 200mm zoom viewfinder
دوربین دیجیتال قرن بیست و یکم با منظره یاب
منظره یاب کمرنگ (منعکس کننده)
نمایشگرهای منعکس کننده ساده، یک لنز کوچک به جلو، یک آینه کوچک در 45 درجه پشت سر آن و یک لنز در بالای آن بود. کاربر دوربین را در سطح کمر نگه داشت و به لنز نگاه کرد، جایی که امکان مشاهده یک تصویر کوچک وجود داشت. چنین نمایشگرها به دوربین های جعبه یکپارچه شده و به سمت دوربین های تاشو نصب شده اند. این نمایشگرها به دوربین های ارزان قیمت متصل شدند.
Hasselblad
دوربین جعبه دور کمر کودک
Mamiya 645 1000s کشش سطح کمر
دوربین ربات سلطنتی III با ضمیمه یاب منظره یاب دور کمر Zeiss Icon
Sportsfinder (منظره یاب ورزشی)
برای بسیاری از برنامه های کاربردی ورزشی و مطبوعات، دیدگاه های اپتیک یک تصویر کوچک و کمی برای استفاده از صحنه هایی که به سرعت در حال تغییر بودند، ناخوشایند بود. برای این منظور، یک ترتیب ساده از مستطیل های دو سیم، یک کوچکتر نزدیک به چشم و یک دورتر بزرگتر، بدون هیچ اپتیکی استفاده می شود؛ دو مستطیل به ترتیب به ترتیب به ترتیب قرار گرفتند که کوچکتر در بزرگتر محور قرار گرفتند و مستطیل بزرگتر نشان می دهد که کدام یک شامل می شود. این سریع و آسان برای استفاده بود، اما بسیار دقیق نیست. دوربین های دارای sportsfinders نیز دارای دید در فوکوس بودند.
گاهی اوقات به عنوان یک جستجوگر Albada مراجعه کنید. این یک منظره یاب است که با یک دوربین در سطح چشم طراحی شده است، میدان دید با یک قاب سفید محصور شده است، که به واسطه انعکاسی از سطح عقب عدسی هدف به نظر می رسد بسیار دور است. “[1]
نمایشگرهای رفلکس دوقلو لنز
مقاله اصلی: رفلکس دو لنز
با استفاده از TLR
دوربینهای رفلکس دوتایی لنز (TLR) دارای یک لنز بزرگ بالای لنز و یک آینه بزرگ در 45 درجه بود که تصویر را روی صفحه شیشه ای زمین مشاهده کرد از بالا به همراه دوربین در سطح کمر. لنز منظره یاب از نظر اندازه و فاصله کانونی به لنز در نظر گرفته شده بود، اگر چه کیفیت نوری کم اهمیت تر بود. آینه یک اندازه مشابه با فیلم بود. این دوربین ها نسبتا گران بود Rolleiflex و خواهر ارزانتر Rolleicord پیشگام بودند. هر دو رفلکس تک و دو لنز با تنظیم لنز تا زمانی که تصویر شدید تمرکز داشت، تمرکز می کردند.
نمایشگرهای رفلکس تک لنز
Mamiya 645 1000s AE finder
مقاله اصلی: رفلکس تک لنز
دوربین های رفلکس تک لنز (SLR) صحنه را از طریق لنز در نظر گرفتند. SLR های اولیه دوربین های پلاستیکی بودند و مکانیسم برای قرار دادن یک آینه بین لنز و فیلم که نور را به سمت بالا نشان می داد، جایی که می توان آن را در سطح کمر روی یک صفحه شیشه ای دیده می شد. هنگامی که آماده تصویر شد، آینه از راه دور چرخید (بدون حرکت دوربین). بعدها، SLR ها مکانیسم هایی داشتند که وقتی دکمه شاتر فشرده می شد، آینه را از حالت فشرده خارج می کرد و بلافاصله پس از باز شدن شاتر ادامه می یابد. به جای تنظیم سطح کمر، یک منشور برای اجازه دادن به دوربین به چشم استفاده شد. مزیت بزرگ SLR این بود که هر لنز یا سایر دستگاه های نوری می توان استفاده کرد. منظره یاب همیشه نشان دهنده Exa است